Osteopathie is een manuele onderzoeks- en behandelmethode die zich richt op de dynamiek en onderlinge relaties van gewrichten, organen en andere weefsels van het menselijk lichaam. De osteopaat gebruikt voor zijn onderzoek en behandeling zachte handgrepen en zal zo de beweeglijkheid van de te behandelen oorzaak van de klacht verbeteren. De doelstelling is het herstellen van het natuurlijk evenwicht om zo gezondheid weer tot uiting te laten komen. De belangrijkste principes van osteopathie zijn:

• Ieder lichaam beschikt over een zelfgenezend vermogen door behoudt van haar natuurlijk evenwicht. Verstoring van dit evenwicht leidt tot functiestoring van anatomische en fysiologische structuren maar uiteindelijk tot ziekte
• De mens is een biologische eenheid waarin anatomische en fysiologische systemen elkaar continu beïnvloeden.
• De vorm bepaalt de functie, de functie bepaalt de structuur.

Osteopathie gaat op zoek naar de oorzaak van de klacht, een oorzaak die niet altijd op dezelfde plek te vinden is als waar de klacht tot uiting komt! Een osteopaat onderzoekt daarom bij iedere klacht het hele lichaam;

• Het pariëtaal systeem; bewegingsapparaat (beenderen, spieren, gewrichten).
• Het visceraal systeem; de inwendige organen met bloedvaten, bezenuwing, lymfestelsel en omhullende vliezen (mesoderm)
• Het cranio-sacrale systeem; schedel, heiligbeen, zenuwstelsel, membranen en hersenvocht- circulatie.

De onderlinge relaties kunnen gevonden worden op mechanisch, neurologisch- en circulatoir gebied en via de omhullende vliezen. Daarom is het dus goed mogelijk, dat de osteopaat op een plaats gaat behandelen die indirect met de klachten is verbonden.

Waarom is beweging voor een osteopaat belangrijk? 

Omdat ons lichaam nu eenmaal bewust en onbewust veel bewegingen moet maken. Daarmee bedoelen we niet alleen lopen, maar juist die onbewuste bewegingen die ons lichaam maakt om gezond te blijven. Zo dalen en stijgen onze nieren 1 ½ cm. per ademhaling door hun relatie met het middenrif en worden de darmen ondersteund in hun peristaltische bewegingen. Een hartspier trekt ongeveer 100.000 keer per dag samen en de maag moet heel wat voedsel kneden voordat het verder verteerd kan worden. Dan kun je al snel in de problemen raken wanneer de glijvlakken van deze structuren niet vrij van elkaar liggen. Zo kun je chronische lage rugklachten met uitstraling in je benen ontwikkelen doordat je nieren niet geheel vrij liggen of hoofdpijn doordat je voedsel niet goed voorverteerd wordt in de maag.
Vindt er ergens in het lichaam een bewegingsvermindering plaats, door bv. traumata, operaties, ontstekingen, stress of slechte voedingsgewoonten, dan zal het evenwicht verstoord kunnen worden en is er sprake van funktieverlies van het weefsel en zijn omgeving. Het kan even duren voordat iemand ook echt klachten krijgt want gelukkig kan het lichaam zich lange tijd nog aanpassen aan nieuwe situaties. Wanneer echter ook dit aanpassingsmechanisme niet meer kan worden volgehouden ontstaan de problemen. De osteopathie richt zich op het weer mobiel maken van dit weefsel. Herstel van de bewegingsmogelijkheid leidt vervolgens tot herstel van funktie en evenwicht.
Osteopathie is gebaseerd op reguliere kennis van o.a. anatomie, fysiologie, embryologie, neurologie, pathologie en gedrag van de mens. De kracht van osteopathie ligt in de integratie van deze kennisgebieden.

Geschiedenis van de Osteopathie

Grondlegger van de Osteopathie is Andrew Taylor Still (1828-1917), een Amerikaanse arts. Als chirurg bouwde hij een enorme anatomische kennis op en combineerde hij zijn klassieke scholing met zijn nieuwe inzichten. Hij onderzocht de samenhang en onderlinge invloed tussen de verschillende lichaamssystemen, en ontdekte dat een storing in het ene systeem klachten kon veroorzaken in het andere systeem. Sinds 1966 is osteopathie in de Verenigde Staten wettelijk gelijkgesteld met de reguliere geneeskunde.
Via Engeland en Frankrijk is de osteopathie in Europa zich gaan ontwikkelen. Nederland heeft nu een vijfjarige opleiding die toegankelijk is voor artsen en fysiotherapeuten. Zo garanderen osteopaten een sterke medische basis.